ZONROX

Madilim ang aking mudong kinalalagya, wala akong Makita pero Meron akong mga kasama tinig ng boses lng nila ang aking naririnig ni hindi ako nga sila kakilala eh. Pagala gala lang ako sa aming mundo,kong sana mapadpad dun lang ako. Para kaming preso sa loob ng selda katorse. Magulo, siksikan na pang sardinas pero paminsan minsan nakakakita din naman kami ng liwanag, ang liwanag na un ay ang aming bathala. Bathalang maglalabas saamin dito sa madilim na mundong ito. Pero ang liwanag na un ay delekado, once daw na makarating sa liwanag na iyon. Isa lng daw saamin ang mabubuhay, karaniwan dito ay agad namamatay. Kaya lahat kami ay natatakot pero disidido kaming makalabas lahat dito.

Isang gabi. Kc ala namang araw dun eh kaya gabi…. Habang ako’y lumilipad patungo kung san man mapadpad eh biglang bumukas ang liwanag naming inaasam ang bathalang saamin ay magliligtas sa kadilaman sa mundong ito.

"Mga kasama bumubukas na ang liwanag ni bathala!!!" Sigaw ng isa kong tropa… oo nga!!! Maghanda na kayo at aalis a tayo sa taenang mundong ito… SUGOOOOODDD!!!!!!!!!

Sa sobrang dami naming nagkakabunguan kami, nagkakasakitan,nagsisigawan para bang stampede taena (parang wowowee lang ah…) ngayon sobrang layo ko pa sa liwanag parang ang layo eh monumento hanggang baklaran… layo noh? Hihih. Aking napansin na unti unting nawawala ang liwanag na iyon at biglang bumagal ang aking pagtakbo tila ba nawalan ako ang pag-asa na nabuhay…. (so sad) at bilang lumapit sakin ang dalawa kung tropa at sabing “chong wag kang malawan ng pag-asa marami pang panahon makakalabas ka rin dito” at sabi ko “salamat mga tol kahit hindi ko kayo nakikita alam ko matitino kayo..”

Gusto nyo ba kung ano ang nangyari dun sa mga nakalabas???? Eto…

Yan ung nangyari hihihih ayon namatay din sila….

Pero sa panglawang pakakataon muling nagbukas ang liwanag ni bathala sa ilang minuto lang at aming natatanaw ang isang malaking bola, ayon daw ang aming pag-asa na mabuhay at nakaalis dito sa mundong ito.

Dalidali akong tumakbo patungo sa liwanag, mabangga na kung sino mababangga, tamaan na kung sino tatamaan basta ako gusto ko nang lumabas… bagamat ako'y nahihirapan makarating sa liwanag, sa sobrang dami nanim eh lumapit ulit ang dalawa kong tropa at sabing…..

Laking pasasalamat ko sa dalawa kong tropa kahit “KUKUPALPUPAL” sila eh my malasakid din pala sila sakin…

At sa sobrang pamamadali ako, ako na pala ang nauuna. napaka-aksyon ang nangyayari para bang pelikula sa sine na kung saan ang bida lagi ang nauuna nyahaha…at ng...

Papalapit ng palait

Nang papalapit ako sa bola kung saan maaari kaming mabuhay.

hanggang sa...

Dumating ang araw na aking hinihintay kahit walang araw.. ang makalabas sa mundong ayaw nanaming balikan…

Eto ung adventure ko sa mundong aking kinagisnan ,

Mundo na ayaw nanaming balikan….

Ikw? Ganito rin ba sa mundo mo? Puno ba to ng aksyon?

Ngayon pagpalagay na lang natin na, nakwento ko toh nung naglalaba ako ng puting damit ko na ginagamitan ko ng ZONROX…..ox na ox db? NYAHAHAHA COMMENT NMAN…